Zaterdag verzamelde de veldrijders zich in Oudewater voor de nationale veldrit. Het was ’s nachts goed koud geweest en de ondergrond was licht bevroren. Erg mooi voor de plaatjes met een winters zonnetje en mist boven de weilanden, maar minder voor het parcours. De egaliseermachine stond nog steeds ergens ver achter in de schuur en het parcours was een serieuze test om je vullingen uit je tanden te rammelen.
Desalniettemin stonden er weer gemotiveerde CTWTers aan de start. Bij de amateurs reed Rob Meeuwessen een spannende wedstrijd. Na een mindere start wist hij zich naar de kop van de wedstrijd te rijden. Doordat het parcours steeds gladder werd met dank aan de zon viel hij door een foutje weer terug, maar kon wederom terugkeren in de kopgroep. Even leek het erop dat Rob terugviel toen hij moest lossen uit de kopgroep. De kopgroep kreeg het echter ook zwaar op het parcours dat nergen bolde en Rob kon weer terugkeren. Door een fout gingen er 2 man vandoor en Rob wist mooi de derde plek te bemachtigen! BAM! Podium.
Daarachter was het voor Jan Willem den Braber ook knokken voor elke plek. Na ook al een slechte start wist hij te profiteren van de fouten van de tegenstanders. Het steeds gladder wordende parcours eistte z’n slachtoffers. De top 20 kan zelfs even in zicht, maar na wat stuivertje wisselen finishte hij keurig als 22e en pakte de eerste punten van het seizoen.
Na de amateurs was het de beurt aan de Masters met aan de start Martijn Geenen. en Ronald Brugmans. Martijn vond op dit rondje z’n beste benen van het seizoen. Waar hij na de startstrook ergens halverwege het veld de weide opdraaide, wist hij een groot deel van de tegenstand te passeren gedurdende de cross. De goede benen brachten hem naar een mooie top tien notering. 8e! Ronald wist zich daarachter naar een 25e plek te crossen.
Op Zondagmorgen moesten de veldrijders vroeg uit de veren voor de cross in Zwartemeer. Het was nog kouder dan in Oudewater en de ondergrond nog harder. Gelukkig minder hobbelig (er zijn althans geen klaagzangen over losgetrilde vullingen gehoord). Of Rob wat teveel gefeest heeft na z’n podiumplek is niet bekend, maar de power ontbrak wel in de benen. Dat resulteerde in een 22e plek. Gerjan Olsder zat daar vlak achter en pakte ook weer flink wat punten met een mooie 24e plek. Die punten zijn belangrijk, want de levert een steeds betere startpositie op met dus kans op nog mooiere uitslagen.
Martijn Geenen was ook weer van de partij bij de Masters. Ondanks dat Martijn geen risico’s nam op de harde ondergrond eindigde hij op een 14e plek.
Tenslotte werd er ook nog lokaal gestreden. De MNC deed dit keer de Nedereindse berg aan. Een van de mooiere parcoursen van de MNC. Martijn Prins wist zicht hier naar de 5e plek te rijden en bezet daarmee een 8e plaats in het algemeen klassement.